ପିଲାଦିନ

କେତେ ଭଲ ଥିଲା ପିଲାଦିନ

କେତେ ଭଲ ଥିଲା ଆମ ପିଲାଦିନ ।

ଗେଲ ସ୍ନେହସବୁ ଲାଗୁଥିଲା ଅସରନ୍ତି ଅସୁମାରି

ଖେଳିବା ଶୋଇବା ଥିଲା ନିହାତି ଜରୁରୀ ।

ଦରୋଟି ହସରେ ଚମକୁଥିଲା ଅଗଣା

ଚହଟୁ ଥିଲା ଚଉପାଟି

କକା-କାକୀ -ଆଈ

ଅଜା-ଜେଜେ-ବୋଇ

କାଖେଇ କୋଳେଇ

ଗୁଣୁଗୁଣୁ ଗୀତ ଗାଇ

ଗପ ଢଗ କୁହେଇ ଶୁଣେଇ ।

ମଣୁଥିଲେ ଆମକୁ ନୟନର ତାରା

ସୁଖର ପସରା

ଲାଗୁଥିଲା ସ୍ଵପ୍ନିଳ ଦିନସବୁ ସରୁନି

ହସର କିଆରିରେ ଖୁସିର ସୁନେଲି ଫସଲ

କାଟିବାକୁ --ଖୁଣ୍ଟିବାକୁ --ସାଉଣ୍ଟିବାକୁ ---।

କେତେ ଦୁଃଖଭରା ଏକବିଂଶ ଶତାବ୍ଦୀର ଦିନ

କେତେ କୋହଭରା ବ୍ଯସ୍ତବହୁଳ ଜୀବନ ।

ବିଫଳତାର ଚିନ୍ତାସବୁ ମୁଣ୍ଡପିଟନ୍ତି ଦୁଃଖର ସାଗର କୂଳେ

କିନାରା ମିଳେନା କିନ୍ତୁ କୁହୁଡି ପହଁରା ଚାଲେ ତାଳେ ତାଳେ ।

ହସିବାକୁ ମନକରେନା

ବାଣ୍ଟିବାକୁ ଆତ୍ମୀୟ ମିଳେନା

ନିରୋଳା ସମୟ କାହିଁ ବହେ କାନ୍ଦିବାକୁ

ଅକୁହା ବେଦନାକୁ ବୋହିଯିବାକୁ

ମନକୁ ହାଲୁକା କରିବାକୁ ।

ବ୍ୟସ୍ତତାର ମାୟାଜାଲ ରଖୁଛି ଆମକୁ ଘୋଡେଇ

ତେଲ - ଲୁଣର ଜଞ୍ଜାଳ ରଖୁଛି ଆମକୁ ଡୁବେଇ

ଦିନ ପରେ ରାତି

ସଞ୍ଜ ପରେ ତାତି

ଅହରହ ଚେଷ୍ଟା ଚାଲିଛି ସୁଖର ସାଗର ମନ୍ଥନ

ପ୍ରୀତି- ପ୍ରଶାନ୍ତି -ପ୍ରଗତିର ଖୋଳପା ଛେଦନ

ମାତ୍ର ! କାହିଁ ସେ

କ'ଣ ତା'ର ଠିକଣା

କିଏ କହିଦେବ ----

ତେଣୁ ବେଳେ ବେଳେ ମନେପଡେ

କେତେ ଭଲ ଥିଲା ପିଲାଦିନ

କେତେ ଭଲ ଥିଲା ଆମ ପିଲାଦିନ ।