ରମଣୀ

ପ୍ରକୃତିର ସୃଜନର କେତେ ଯେ ରୂପ,

ସେଥିରେ ରମଣୀର ସର୍ଜନା କେତେ ଯେ ଅପରୂପ ।

ବୀଜର ନାହିଁ ନିଜର କୌଣସି ମହତ୍ତ୍ୱ,

ବସୁନ୍ଧରାଙ୍କ ମମତାରୁ ପାଏ ବୃକ୍ଷର ଅସ୍ତିତ୍ୱ ।

ପ୍ରତି ମାତା ହେଉଛନ୍ତି ମହାନ,

ତାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପରିଚୟ ପାଏ ପ୍ରତି ସନ୍ତାନ ।

ଘର ଘରର ରମଣୀ ଯେ ଗୃହଲକ୍ଷ୍ମୀ,

କୁଟୁମ୍ବକୁ ସାର୍ଥକ ରୂପ ଦିଏ ଅଙ୍କଲକ୍ଷ୍ମୀ ।

ନାରୀର ସ୍ଥାନ ସଦା ଆଦରଣୀୟ,

ତାଙ୍କର ଉପସ୍ଥିତି ସଦା ଯେ ରମଣୀୟ ।

ନାରୀ ବିନା ହୋଇ ପାରିବ ନାହିଁ ବଂଶବୃଦ୍ଧି,

ଦୁହିତା ହେବାର ପାଇଛନ୍ତି ଯିଏ ଅପାର ସିଦ୍ଧି ।

ରମଣୀଙ୍କୁ ସଦା ଦେବାକୁ ହେବ ସୁରକ୍ଷା ,

ତେବେ ହୋଇ ପାରିବ ନିଜ ପରମ୍ପରାର ରକ୍ଷା ।