पायातील गारवा

बस स्टॉपवर मी तिष्ठत

एकटाच बसलो होतो

वाट पाहण्याची पहाटे

शिक्षा भोगत होतो

पायास चाटून माझ्या

बोचरा वारा खोडी काढत होता

अंगात माझ्या शिरशिरी

घुमवत चाटून जात होता

खांद्यातसुद्धा माझ्या

शहारा उठवत होता

पोटात जणू परीक्षेचा

गोळा फिरवत होता

वाट पाहण्याची मजा

फक्त तिची वाट पाहण्यात असते

हे आज मला पुन्हा जाणवत होते

पण ती येणार याची खात्री असावी लागते

ती कोणीही असो फरक पडत नाही

वेळ मात्र हा जाता जात नाही

आस आतुरतेची सुटत नाही

नजर मात्र कधी हटत नाहीं

आली एकदाची जीव भांड्यात पडला

बेळगाव गाडीचा संग जडला

अशा रीतीने माझा प्रवास घडला

बोचऱ्या थंडीचा एकदाचा पिच्छा सुटला..!