गाव वारं
गाव वारं
गहिवरलं आभाळ सारं
शेत वाऱ्याच्या संगतीनं ।
बांधावरल्या भरजरीनं
हिरव्या शालूचं नेसनं ।।
बाया बापड्या भोळ्या माझ्या
धनी राजाच्या सोबतीनं ।
कष्ट पाझरून ओटी
माय हासते गोडीनं ।।
भरल्या अंगाचं लेकरू
झिजतं मळक्या अंगानं ।
कौल पडल्या शेणा-मातीचं
घर नांदते गुण्या-गोविंदानं ।।
नको बीज तुझ्या शहराचं
वेड लागलं रान मातीनं ।
आड-विहीरीच्या पाण्यानं
खळगी भरलिया चवीनं ।।
पडक्या शाळेचं गाव बरं
नको झपाटलेलं शहर गाणं ।
इथं माणुसकीची नाती
नको मोडाया शहर संगतीनं ।।
ऊन वाऱ्याची झळ बरी
न्याहारी कष्टाची साथीनं ।
गुरं ढोराचं माझ्या माहेर
भरलं दही-दुधाच्या लोण्यानं ।।
खेळ गडी उनाड रांगडा
थाप मारीतो जिद्दीनं ।
तुझ्या शहराच्या दिव्याखाली
लई अंधार लोक वस्तीनं ।।
वास खेड्यातला खमंग
चुलीवरल्या भाकरीनं ।
भाऊ-भावकीचा वाडा माझा
कसा ओघळतो मायेनं ।।
गाव खेडी माय बाप
नाळ बांधली देवानं ।
नाही सुटायाचा खुमार
जन्म सार्थकी या जगण्यानं ।।
आता येऊ दे रे सरी
माझ्या गावाकडल्या वाटेनं ।
सुख भांगेत भरून
श्रावणी मधु-चंद्राच्या ओढीनं ।।