बळीराजाची कथा

कथा सांगतो राजाची

नाव आहे त्याचं बळी

पाणावले डोळे नित्य

नाही गाली कधी खळी

एक एकरी शेतात

साऱ्या आयुष्याचे दाणे

लाख मोलाच्या स्वप्नांचे

त्याने पेरले बियाणे

दान लेकीचं पदरी

गोड गोजिरं देखणं

पोर वयात आलेली

भाग होतं उजवणं

आला भरून दुष्काळ

रिता झाला आसमंत

हुंड्यापायी घात झाला

त्याच्या मनी हीच खंत

काळ्या आईचं तारण

दिसा मागे दिस गेलं

गळा सावकीचा पाश

व्याजापायी शेत नेलं

काय वाढलेलं भाळी

त्याला ठाऊकच नाही

दोर झाडाला बांधता

झालं दिसेनासं काही

असा होता एक बळी

फक्त नावालाच राजा

हलाखीचं जीणं ज्याचं

नाही घास कधी ताजा