वेध
वेध
1 min
7.0K
कधी कुणाला कळला नाही खेळ प्रारब्धाचा
ऊन पावसा परी चालतो खेळ आयुष्याचा
प्रारब्ध म्हणजे पूर्वजन्मीच्या कर्माचे फळ
त्याप्रमाणे नित्य चाले जीवनाची वळवळ
सुख दुःखाचे येणे जाणे जीवन त्याचे नांव
माहित नाही आज कोठे उद्या कोणता गांव
सोडा विचार भूतकाळाचा, भविष्याची चिंता
जगा आनंदे वर्तमान, व्यर्थ कशाला गुंता
पूर्वजन्मीच्या कर्माने प्रारब्ध बनते जरी
निरोप घेता या जन्माचा, घ्या सोबत शिदोरी
प्रारब्धाच्या नांवे रडणे बंद करू हो आता
स्वतःच्या कर्माने प्रारब्धास बदलवू आता