आत्मा

एकदा काही विपरीत घडलं

शरीर माझं वेदनेनं कळवळलं

कसं कुठुन मृत्यूचं आगमन झालं होतं

पण माझं मन मृत्यूला तयारच नव्हतं

मृत्यू दूत माझा आत्मा खेचु लागलं

पण माझं शरीर त्याला नकारू लागलं

मी म्हटलं दूता आताच नको घेऊन जाऊ

खूप काही बाकी आहे हिम्मत नको तोडू

शरीर आत्म्याला समजावू लागले तु परत ये

आताच जगायला शिकलो आपण ये जगु ये

आत्मा म्हणाला थांब जरा माफी दे दूता

भरपूर गोष्टी करायच्या आहेत नाही येणार आता

हळूहळू शरीर माझं थरथरू लागलं

आत्म्याचं शरीरात पुनः आगमन झालं

माझा शरीर अन आत्मा सुखावले गेले

मृत्यूच्या विचारांनी गर्भगळीत होते झाले

दोघांनी दूताचे शतशः आभार मानले

बरीच वर्षे फिरकू नको असे त्यास विनवले

दूत आल्या पावली परत गेला निघून

माझ्या जगण्याचा जिद्दीचा मान ठेवून