आक्रोश
आक्रोश
मी काय असा तुझा गुन्हा गं केला
अडवितेस मज येण्याला।।
नको मारुस गं आई मला गर्भात
येऊ दे गं मला जगतात ।।
तू देखील गं आहेस महिला आई
मग का बनतेस कसाई ।।
पाहिजे बहीण भावाला
बायको हवी नवऱ्याला
माऊली हवी बाळाला
मग का गं नको कन्या मायबापाला
का जन्म तिचा जड झाला।।
तव प्रेमाचा झरा आटला कैसा
मजसाठी अवचित ऐसा ।।
नको लावूस गं कलंक मातृत्वास
जन्माआधी लावते फास ।।
माझ्या जन्माचा विचार
का तुला वाटतो भार
होईन तुला आधार
नाही देणार गं तुजसी कसला त्रास
आनंदे घाल जन्मास ।।
नसे वंशाचा दिवा, तरी मी पणती
राहीन सदा मिणमिणती ।।
होईन कळी दोन्ही घरी सुगंधी
का खुडते फुलण्या आधी ।।
मी जन्माला येईन
आनंदे घरा उजळीन
संसारी सौख्य आणीन
जग सुंदर हे त्यात मला येऊ दे
मोकळा श्वास घेऊ दे ।।
ही देवाची इच्छा समजून घेई
आनंदे जन्म मज देई ।।
ही शेवटची एक मागणी आई
ठेविते तुझ्या गं पायी ।।
जरी मारियले मजला तू गर्भात
काय सांगू मी स्वर्गात ।।