बळीराजा
बळीराजा
1 min
6.9K
काळीज माझं तेव्हा आभाळा एवढं होतं ।
कानावर माझ्या जेव्हा 'बळीराजा' नाव येतं ।।
काळ्या मातीच्या कुशीत बीज कसं उगतं ।
पीक पाहून रानात माझं काळीज फुगतं ।।
'शेतकरी राजा साऱ्या जगाचा पोशिंदा आहे' ।
सारे जग आज मोठ्यानं ओरडत आहे ।।
ऐकताना आभाळही वीतभर ठेंगणं वाटतं ।
मलाही देवाच्या रांगेत बसल्या सारखं वाटतं।।
पण जेव्हा मी बाजारात माल घेऊन जातो ।
तिथल्या वागणूकीनं तोरा खर्रकन उतरतो ।।
हळूहळू आता मला लक्षात येऊ लागलं ।
मी नावाचाच 'बळी'राजा आता कळू लागलं ।।
कुर्बानीच्या बकऱ्यासारखं जिणं माझ्या भाळी ।
जगाच्या पोषणासाठी जायचं मला 'बळी' ।।