कधी कळलंच नाही ग तुला ?

तू दिलेलं दुःख ,वेदना ,आजही साहतो मी...

किती छळशील मला ,तेच पाहतो मी ...

जीवघेणी घालमेल , ती असहाय्यता

तरीही अढळ ,निश्चल राहतो मी ....

खरंच सख्ये ! तुझ्यासवे घालवलेला ...

प्रत्येक क्षण नव्याने अनुभवतो मी

तू भलेही विसरलीस असशील मला...

तू न मागताही सारं आयुष्यच दिल होतं तुला

तुला माझी किंमत ना, दिल्या - घेतल्या वचनांची ...

मी मात्र जळत राहिलो , तुला दिलेले वचन पळत राहिलो

तू ठरलीस ग पक्की व्यवहारवादी म्हणून यशस्वी ...

मी मात्र ठरलो भावुक , हळवा, ठारवेडा या व्यवहारी जगात

कधी कळलंच नाही ग तुला ? मी अन माझं प्रेम

प्रेम हे देऊळ असतं ,खडतर गिर्यारोहण असतं ...

प्रेम म्हणजे त्याग , समर्पण, जीवदायी ,कुटुंबवत्सल

प्रेम असतं मनभावन , प्रेम असतं दीवानापण ...