मराठी...!

मराठी माझी माय माऊली

आतवर तिची प्रेम सावली

जरी ती कधी कावली

तरी वाटते मला ती पावली

अर्था अनार्थाची मंदियाळी

द्विअर्थाची सदा दिवाळी

भाव भावनांची किरणे कोवळी

आनंदे नांदती सारी सोवळीओवळी

ही माऊली खरी लेकुरवाळी

लीलया खेळती शाहणी खुळी

हिच्याच पोटी जन्मली जुळी तीळी

स्वाद घेण्या हिच्या गोडीची पुरण पोळी

मानसन्मान जनमाणसातला हीचा

प्रत्येकाच्या हृदयात वसतो

म्हणून तर मराठीचा डंका

आजही जगी कानाकोपऱ्यात वाजतो

अशी भाषा ही जिला कधी

कुबडीचा आधार न लागतो

ध्वज समृद्धतेचा सदैव हीचा

तिन्ही लोकी गर्वाने फडकतो....!