कल्पना

 

एकदा असचं कल्पनेला

तिच अस्तित्व भेटलं

अस्तित्वात ते शुन्य होतं 

पण कल्पनेत बहरलं...

कल्पना विनवत होती सारखी

काही नवीन घडवायचं

पण अस्तित्वास ते मान्य नव्हतं 

कदाचित् ते घाबरायचं

घाबरण्यातचं अस्तित्व 

कोमेजल्या फुलासारखं

फक्त स्वप्न बघायचं ते

कल्पनेतल्या स्वर्गाचं

अशीच वाट पहाण्यात

आयुष्य सरलं अस्तित्वाचं

कल्पनाही सुंदर तरुण...कारण 

तिला बळ होतं..आत्मविश्वासाचं!