हे नभा !

हे नभा ! तुला अवेळी कोसळण्याची नाहीच मुभा

तू असाव नेहमीच खंबीर , धीरगंभीर सागरासारखं

भरती - ओहोटी सर्वकाही पूर्वनियोजित असल्यासारखं

काहीही झालं तरी तू सामावून घ्यावं सगळ्यांना विनातक्रार

हे सागरा ! तुला मुळी रुसण्याचा अधिकारच नव्हता कधी

असंख्य नद्या , नाल्याना सामावून घ्यायचंय तुला

तुला चीड - चीड करून ,थकून - भागून चालणार नाही

कारण तू आहेस त्यांचा अंतिम , अढळ शेवटचा थांबा

हे मिलनोत्सुक सरिते ! तुला भेटायचंय त्याला खरंय

पण असंख्य वळणाने , खाचखळग्यांना पार करूनच

तुझं सागराशी मिलन निश्चित असलं तरी समृद्धी ...

अस्तित्व सिद्ध करायचंय तुला स्वतःला निर्वीवादपणे

हे वसुंधरे ! तू सृजन श्रुष्टीची उद्गाती आहेस

सजीव , जीव- जंतूंची पालक पोषक जननी तू

या नभाची अर्धांगिनी , पशु पक्षी , वनस्पतीची माता तू

सकल सजीव श्रुष्टीची जवाबदारी तुलाच बघ पेलायचीय