मैत्री

मैञीचे निखळ हसणे

हास्यातले अवखळ भाव

भावातले शब्द गुंफूनी

काव्याची करून माळ

मोगरा सुगंधी बागेतला

वार्यास विनवी फार

त्या मैञीच्या वेगाने

पाखरे उडाली मग चार

उधळला गुलाल गगनात

वासंतिक आगमनात

रंगीत उत्सव मनाचा

मैञीच्या ढोल ताशात

अश्रुंचे पूर ही डोळ्यात

मैञीच्या सुखदुःखात

भाळले कोण कोणास

मथुरेच्या मनोहर कृष्णास

न कळली मीरा दुनीयेस

निष्काम ,निरपेक्ष,सालस

मैञ जीवांचे भावार्थ

दडले निखळ हसण्यात

हसणे शाब्दीक काव्याचे

शब्दातून फुलले भाव

माळेतून अर्थ निसटले

मैञीचे गवसले गाव.