कांता

सरली रात्र सारी स्वप्नात सखे तुझ्या

गाली अशी लाली रंगत भारी जमली

चंद्रमाच्या साक्षीनं मैफल अशी ही सजली

फास हातांचा भोवती सुंदर तुझा मखमली

मधाळ अधर घ्यावे किती शोषून सारे

गोडवा वाढत जाई क्षण सौख्याचे अधुरे

बेधुंद मन मोहरून धुंदित रजनी सारी

लख्ख चांदणे अंगणी स्वप्नी असे अस्तुरी

नशा आज असली कशी नयनी ही भासली

मुख लपवून ओंजळीत बळेच कौमुदी लाजली

चंद्रकोर पाहून नयनांची आभाळी चंद्रमाही हसला

गंध केसरी भाळी देई उल्हास मजला

लांब सुंदर वेणीत गंध मोगऱ्याचा अडला

मोद उसळून सारा श्वासा श्वासात भिनला

हलकेच साद घाली रव मधूर पैंजणाचा

मनी भास कसे हे कांता जवळी असल्याचा