पाझर
पाझर
घन:श्याम तू मी व्याकूळ जननी
आळवीते तुज भग्न जानकी
तप्त सृष्टी घायाळ प्रकृती
तळमळतो जीव चातक होऊनी
क्रोध त्यागुनी रुसवा सोडूनी
बरस रे बरस प्रीत होऊनी
घन:श्याम तु, मी व्याकूळ जननी
अपराध माझा सांग तरी
शुष्क अधर, आटली छाती
भेगाळली ही काया अवघी
तळमळती जीव, प्राण कंठी,
लेकूरे सांगती टाहो फोडूनी
ये आता ये पाझर होऊनी