रोज रोज
रोज रोज
रोज रोज वाट मीच का पहायची
त्यात ही आशा नसते तुझ्या येण्याची
रोज रोज वाट मीच का पहायची
सुकली धरणी वाट पाहुन
बरसतील पाणी मी जाईल न्हाऊन
जिने गिळले दुःख जगाचे तीही रडायची
रोज रोज वाट मीच का पहायची
गरज मला एकट्याला आहे म्हणून नको तू
तुझ्या सखी संग मी बोलताना तू का बरे झुरायची
रोज रोज वाट मीच का पाहायची
डोळे तुझ्या प्रतिक्षेत सोडून
मन जाई स्वप्नात रंगून
कुठवर उभी मूर्ती ठेऊ माझ्या देहाची
रोज रोज वाट मीच का पहायची