परिघ
परिघ
झंझावाती वादळातलं
आयुष्याचं वर्तुळ..
हतबल.. ..हताश....निर्वात....पोकळ..
वाट बघावी घासाची अन
अनुभवत परिपूर्ती दूरवरच्या सुखाची
कल्पनेतच .......!
आखल्या गेल्या सीमारेषा
निती-अनिती परंपरेच्या......
नावासाठी झगडत,मन-भावना गाडत
कर्तव्याची जाण सांभाळत
लक्ष्मणरेखा 'बाईपणाची'.......!
जाताच आले नाही परिघाबाहेर
धडपडत राहिली समांतरतेसाठी
पण........
ठाकल्या रेषा आडव्या उभ्या
तिला खुजे करण्यासाठी..
फक्त 'तो' च उंच.........?
तरीही सरसरत राहिली उर्मी
काटकोन......'त्रिकोण'....आयताकार
घेण्यासाठी......
पण गिधाडांचा थवा तोडण्यासाठी
लचके घालत असता झडप.....
करून घेतलं 'कासव' जीवाचं
अन 'वर्तुळाच्या' परिघातच मग
प्रकटली रेघ अन चितारले विश्व
आकारलेले.....भारलेले.... मंतरलेले......!