वंश...!

देवा तुझी करणी

नारळात ही वसते पाणी

वाटे मज तुझी

कौतुकाची ही करणी

उत्क्रांतीच्या वाटेवरती

कळीचे फुल तू करशी

मर्कटाचे रूप घालवून

मानवास जन्म सुंदर देशी

माझी वंशवेल तू

लीलया अशी वाढविशी

क्षणो क्षणी तुझ्या करणीने

अचंबित मज करशी

ज्ञान विज्ञान सारे सारे

नवनवे तू मुक्तहस्ते देशी

अजुनी किती रे देवा

लिलया आम्हां दावीशी

अनन्य भावे शरण

तुला रे भगवंता

तुझ्या लिलेस कोण जाणिल 

सांग मला रे अनंता...!