वारी
वारी
पाय हे चालती। पंढरीची वारी।
पाहतोच हरी। कौतुकाने ।।
दुखले खुपले। जाणतो श्रीहरी।
आपला कैवारी। होवोनिया।।
हवसे नवसे। गवसे सव्वाशे।
म्हणती मावशे। हर घडी।।
जपून सारेच। चालती ही वाट।
पंढरीचा थाट। फार मोठा।।
गळा माळ टाळ। हातात मृदंग।
नामातच दंग। सारे जण।।
ऐकल श्रीहरी। भावना सोज्वळ।
विश्वास अंमळ । मना मध्ये।।
वारीत माऊली। प्रत्येकाचे कानी।
बोलतोच मनी। येवोनिया।।
असा हा सोहळा। वारीचा रंगतो।
भक्तीच मागतो। पांडुरंग।।
म्हणे बोल विठू। नाहीतर विठ्या।
घालतोच मिठ्या । उराभेटी।।
मायाळू कृपाळू। आणि कनवाळू।
सर्वांचाच बाळू । जिवलग।।
पंढरीत राहे। सखा पांडुरंग।
म्हणती श्रीरंग। कौतुकाने।।
चला बिगी बिगी। पाय उचलून।
पुढे सरकून। भराभर।।
सरेल हा रस्ता। नाम हे सुखाने।
घेताच मुखाने। आपोआप।।