ओसाड

ओसाड उजाड 

भग्न ती जागा

होती कधी 

बहरलेली

अवशेष उरले 

नष्ट ते झाले 

लोचनी ते

ओले पाणी 

होते सुखी 

सारे जिथे 

दुष्काळ तेथे

आनंदाचा

पण सावरूनी

पुन्हा उभारी 

नवी नवलाई 

देऊ भकासतेला