तुह्या प्रितीचा सागर

तुया हातच्या रेघित

माह्य नाव म्या कोरलं

तुले पाहीसनं रानी

माह्य मनं हरखलं //१//

तुह्य गालात हासनं

तुह्य लाजरं बोलनं

माह्या जीव कासाइस

आंग मोळित चालनं //२//

वर्ऱ्हाळच्या मातीले थ्यो

गंध लेखनी बहार

तसा झयकते माह्या

दिया वातीचा संसार //३//

झोरा माह्या परपंच

जसा पाठी गा पेलला

माह्या आंगनात खेये

बाल गोपायांचा मेला //४//

राघू-मैनेची गं जोळी

घास चिल्या-पिल्यां संग

मीठ भाकरं कष्टाची

पिरतीत ग्वाड लागं //५//

माह्या ह्रदयात वसे

अभायीचा त्थो निर्झरं

तुह्या डोयातचं दिसे

माह्या पिरतीचा सागरं //६//