सुधाकरी रचना
सुधाकरी रचना
1 min
270
नशेची ती लत । घालविते पत
कुत्र्यावानी गत । माणसाची
वाया गेली मती । संसाराची माती
झाली अधोगती । जीवनाची
एकच तो घोट । लागताचं ओठी
बुद्धी होई नाठी । कायमची
जोखीम रे मोठी । शरीराची हानी
सांगितली कुणी । करावया
खोटेच बहाणे । खोटेचं दाखले
जिभेचे चोचले । पुरवाया
तुझ्या अवस्थेला । तूचं रे कारण
नकोचं तारण । कुणा धरू
तोल ढासळतो। मित्रांच्या संगती
धरी कुसंगती । अपरात्री
संसाराची दशा । जनी होई हशा
घोंगावती माशा । गलिच्छासी
जैसे ज्याचे कर्म । तैसे त्यासी फळ
होई पानगळ । अवेळीचं
व्यर्थची तो जन्म । नशेचा लाचार
संपला विचार । भलाबुरा
व्यसन विळखा । विसर देहाचा
नाश मानवाचा । ठरलेला