येई आभाळ भरून

येई आभाळ भरून, दाटी मेघांची करून।

येते नभांगणी कोण, असं घोंगडी पांघरून।।धृ।। 

 असं किती गेलं, दिस, वाट पाहून झुरून।

तोंड पडते कोरडं, डोळ भरलं पाण्यानं।।

आता येईल पाऊस, करी कोकिळा गायन।

शीळ घालितो पावशा, वाळूच्या बेटातून।।१।।

 गार वाऱ्याची झुळूक, धावे राना वनातून।

जसं हरणीचे पाडस, धावे मायेसी बिलगून।।

पावसाच काय सांगू, कवा येईल कुठून।

गाडा उधळीत येईल, तसा येईल कुठून।।२।।

  रोज वाटते ही आस, आज येईल पाऊस।

नाही ठिपूस पाण्याचं, काय देऊ पाखरास।।

अशी चाहूल लागते, माझ्या अंतर्मनातून।

वाघावानी अवचित, कधी झडप घालीन।।३।।

  येतो आकाश अंगणी रोज, काळोख दाटून।

आज येईल पाऊस, भास होतो मनातून।।

पावसाच कोण धनी, त्याच माय-बाप कोण।

काय त्याचा पत्ता, त्यास पुसणार कोण।।४।।