बाप न कळला

झाल्या चुका अनेक

तुम्हि माफ केले

बाप झालो जेव्हा

कळले...तुमच मन

ती शोधक नजर

तो आतला ज्वर

ते थरथरते अधर

न कळले...तुमच मन

प्रतिसाद मिळतो

उगाच भास होतो

भयमय वावर तो

कळले...तुमच मन

ओझे उपकाराचे

छ्त्र मायेचे

भान जबाबदारीचे

कळले... पालकत्व

हासु उगाच खोटे

आसु नयनात असे

जगु कसा अपराधी

न कळले...पालकत्व

सुखे सारी दीधली

दुखे सारी पचवली

सुखदुखाचि आच

न कळली...अजुनहि

बाप न कळला

पिता सच्चा होउ कसा ?

आदर्शवान स्मरु तुम्हाला

तेव्हाच होईन...खरा पिता