कविता
कविता
मिटली प्रतिक्षा दग्ध क्षण,हा वसंत फुलला मनोमनी।
हर्षवी वसंत जनामनाला,जन्मला नवयौवन घेउनी.!!
वसंताचे अती सुंदर नवरंग,शिकवी एकतेचा महामंत्र।
अहा निसर्ग बघा हा फुलला,जणू जाणतसे विद्या तंत्र!!
सुर्याेदय लाली पसरे भूवर,उलगडे नभी घंटारव रंजन
मेघमनोहर नटे औदुंबर,करीती पक्षी मधूरं कुंजन!!
सप्तरंगाचा फुलतो पिसारा, फुटती मनी हे कुसुमाराधन
अमृत सांडे दिव्य संजीवन,पंचम वेदात ही अमोलधन!!
सरितासागर भरे जळाने,आम्रवृक्ष मोहर शिखा स्वर्णकन
दिले किती ऋतू अमन,हिरव्या पानांची मेंदी वसंततन!!
वसंत सोहळा हा वातावरण,रतीमदनाचा विरह मिलन,
कधी मौन पागल पवन,प्रीतश्वासाची कोमललय रंजन!!
चंचल नील धवल हिम पावन, सुंदर ऋतुचे आयोजन।
वसंत असे अमुल्य युगतारक,आत्मविभोर अभिवादन!!
मनमोहक चैतन्य समीरण,चित्रकारी जणू शोभा अंगन।
सृष्टीसंग गवसे सूर्य किरण,सुविचार पेरूया जनमन!!