गझल

जो थांबला जगी तो नुसताच भार आहे

संवेदना निमाली,शब्दास धार आहे....

गोठ्यात गाय असते आनंद वारसाचा

कोठेच वासरा तो का भेटणार आहे...

संवाद तो मनाचा व्हावा खुल्या दिलानी

दुःखात जीवनाला तो तारणार आहे...

स्वार्थात धूंद सारे नाही कुणी कुणाचा

आधार भासले जे ते ही नकार आहे...

ना काल मज सुखाचा येथे कधी मिळाला

डोळ्यात आसवांची दररोज धार आहे...