सखे गं

घड्याळाचा गजर वाजला

पक्षांचा किलबिलाट झाला

आठवणींचा गोड तुझ्या गं

हृदयी उमाळा दाटून आला ||१||

दाटून आला ऊर सखे गं

आठवणींचा पूर सखे गं

तिथे कसे गं रहावते तुज

माझ्यापासून दूर सखे गं ||२||

दूर सखे गं राहू नको तू

शून्य नजरेने पाहू नको तू

विरहाग्नीत जाळतेस का

उगाच येथून जाऊ नको तू ||३||

जाऊ नको तू रुसून मजवर

फिदा जाहलो मी तुजवर

घाव घालुनि हृदयावरती

सखे राहशील बघत कुठवर ||४||

कुठवर सखये धीर धरू मी

कुठे मनाला स्थीर करू मी

सांग तुला का असे वाटते

जगात वेडा पीर ठरू मी? ||५||