माझी शेवटची प्रेमकविता
माझी शेवटची प्रेमकविता
काजव्यांच्या अंधुक प्रकाशात आज तुला शोधलं
डोळ्यांतल्या आसवांच्या गर्दीत मन माझं कोंडलं
मनाच्या नाजुक तारांना तुझ्या नकाराचं वारं झोंबलं
प्रचंड दुःखाच्या सागराने मन माझं वेढलं
वेळ आली तुझ्यासोबत आता पुन्हा अनोळखी बनण्याची
उरली वेळ आता फक्त तुला स्वप्नी बघण्याची
संपली ओढ मनीची तुझ्यासाठी जगण्याची
वाट पाहतोय निराशेने मी प्रसन्न मरणाची
आग्रह मैत्रीचा वाटे तुझा सर्वांहून निराळा
न्याय माझ्या प्रेमाला नाही तुझा मिळाला
नाही उरला जीवनाला अन्य कोणी सहारा
दिसतोय निखळताना मला माझ्या प्रेमाचा शुक्रतारा
सांगू कुणा माझ्या या आगळ्या दुःखाची व्यथा
संपूर्ण आयुष्याची जणू बनली हास्यकथा
करतो इथे माझ्या एकतर्फी प्रेमाची सांगता
अन संपवतो तुझ्यावरची माझी शेवटची कविता