विरह

विरहाची 

ही कहाणी 

तुझी माझी 

ग साजणी !

ये ना प्रिये  

गेली कुठे ?

आठवांची

लाट उठे !

मी एकटा

तुझ्याविना

माझ्या प्रेमा

साथ दे ना !

प्रत्येक ते 

क्षण हवे

साजरे ग

तुझ्या सवे

आकाशात 

दिसे चित्र 

तु अन् मी

ग एकत्र !

विश्वास हा

होवो सार्थ 

लाभे मज

परमार्थ !

अजूनही 

वाट पाहे

जिवलगा

प्राण वाहे !

सागराने

साक्ष दिली 

प्रीत फुले 

मी वाहिली !

तुझे माझे 

बंध असे

अखंडित 

प्रेम वसे !