साता जन्माची गरीबी
साता जन्माची गरीबी
साता जन्माची गरीबी
रोज करतो मजुरी
घाम गाळूनच होई
संध्याकाळ ती साजरी ।।
टिचभर पोटासाठी
बालपणी फोडे खडी
आम्हा कसली रे शाळा
नाही कुठे बाराखडी ।।
हाती घेऊन हातोडा
फोडे दगड उन्हात
निरागस बालकाच्या
काय असेल मनात ।।
असे जवळ सावली
नाही विसावा जीवाला
पोट भरणे सोडून
कसं बसू सावलीला ।।
बाप गेला देवा घेरी
माय नेहमी आजारी
तिच्या दवाखान्यासाठी
करे उन्हात मजुरी ।।