जी तिचीच हळवी सत्ता

ती हसते जेव्हा केव्हा

मी हसतो कामापुरता

ती बसते होऊन पदर

मी उरतो शब्दांपुरता...

मी जातो शरण झोपेला

टेकवत हलका माथा

ती राहते घालत वारा

हलवत काळीज-भाता...

पोटामधूनी पहाडी

ओठाळ वाहता गाणे

गाठीला बांधून देते

रानाची हिरवी पाने...

ती श्वासांना धरत कोंडून

येते होऊन कविता

मी टाळून टळत नाही

जी तिचीच हळवी सत्ता...