કણજરી

પગલા ફરી પડ્યા,એ ભૂમિ પર,

શ્વાસ થંભી ગયા, થયા અધ્ધર.

હું પણ નથી ભૂલ્યો ને તું પણ,

આ સંબંધ અહો! કેવો સધ્ધર.

સઘળી લાગણીઓ ઝૂમી ઉઠી,

ઝૂમી ઉઠ્યા, વૃક્ષ, પાંદડા, પથ્થર.

ભણવા સાથ છૂટ્યોતો તારો મા,

સત્ય કહું છું,કર ભરોસો મુજપર.

કક્કો હું તારાથી જ શીખ્યો છું,

કોળિયો પેહલો ખાધો, યાદકર.

તુજ ખોળે રમ્યો, મજબૂત થયો,

હું આવ્યો છું પાછો, મને માફ્કર,

કંઈક તરંગો ઊર્જા આપી રહ્યા છે,

અતૂટ આ સંગ, રંગ લાવશે દિલબર.