ગામડું

(રાગ-એક વણઝારી ઝૂલણ ઝૂલતી'તી)

એક રૂડું રૂપાળું ગામડું,

એ હૈયે હેતાળું ગામડું;

એમાં રહેતા'તા સંપીને સહું,

એ રૂડું રૂપાળું ગામડું..

એક-બીજાને લોકો મદદ કરે,

દુખિયાં માટે તો સર્વસ્‍વ ધરે;

એ ગામની તો શી વાત કહું!

એ રૂડું.....

મહેમાનો આવે તો મરી પડે,

મીઠી વાતોમાં ઊંડા ઊતરી પડે;

બન્‍યા'તા જ્ઞાની તેઓ બહુ,

એ રૂડું.....

નાતજાતમાં તેઓ ન માનતાં,

સૌની સાથે એકતા રાખતાં;

કહેતાં, ‘છે સૌનું એક લહુ',

એ રૂડું.....

તહેવારોનાં લોકો ખૂબ શોખીન,

સૌ સાથે રહે, હોય ધની કે દીન;

એવાં ગામને તો હું ખૂબ ચહું,

એ રૂડું.....

સંપનાં તો પાઠ સૌને શીખવે,

શાંતિ રાખવાં એ સૌને વીનવે;

ને દાખલો બેસાડે હૂબહૂ,

એ રૂડું.....

થઈ ગઈ એક દિવસે ભારે,

રડતી હતી બાઈ એક ચોધારે;

એનાં કલ્‍પાંતની શી વાત કહું!

એ કલ્‍પાંત કરતું ગામડું,

એ રૂડું.....