રહે છે

હોઠો પર તેમની ના અને હાથમાં ગુલાબ રહે છે,
બસ આવી જ તેમની રમત બધી લાજવાબ રહે છે.

આંખોને ખંખેરું તો પડીને તૂટી જશે કાચની જેમ,
ત્યાં તેના નામે લખેલા બહુ બધા ખ્વાબ રહે છે.

તરસતો રહ્યો ઉમ્રભર, તેનો પણ ઉપકાર ખૂબ હતો,
તેનાં એક હાથમાં દર્દ, બીજા હાથમાં શરાબ રહે છે.

માંગી શકું કેવી રીતે કોઈ ખ્વાહીશ ખુદા પાસેથી,
તેમની પાસે ભાગ્યનાં નામે આખી કિતાબ રહે છે.

રંગમંચ પરનું પાત્ર છે તે અને હું માત્ર પ્રેક્ષક છું,
તેના ચેહરા પર ખોટી લાગણીઓનો નકાબ રહે છે.

તેના પત્રો સચવાતા હતા હ્રદયના ખાનામાં જ્યાં;
સંગ્રહાલય જેવી ત્યાંની હાલત હવે ખરાબ રહે છે.

હું મારા હાથમાં ઘણા પ્રશ્નાર્થચિહ્નો લઈને ફરું છું,
તેના હાજરજવાબ મૌનમાં બધા જ જવાબ રહે છે.

તેની ચોપડીમાં બધી “અંકિત”ની જ ગઝલો મળી મને,
મારી ચોપડીમાં તેણે આપેલા દર્દોનો હિસાબ રહે છે.