મારું તારું

લાગે કયારેક મારું મારું ને વળી કયારેક તારું તારું...
મારા તારાની વચ્ચાળે કેવું આ જીવન બંધાણું...

એક સાંધતા તેર તુટે તોયે કેવું સરસ મજાનું,
જીવન પથ પર રોજે સંગાથે કેવું આ સબંધમાં સંધાણું.

ચાલે નહીં કોઈ'દી એક બીજા વગર ને તોય રહે ના વળી છાનું...
સાંજ ઢળતા જ શોધે એકમેકને કેવું પાલવમાં પ્રેમનું પાનું.

મૂકીયે ચાલ મારૂ ને તારું જીવી યે જીવન સુવાળું...
પ્રેમની મહેક ફેલાવીએ ચોતરફ કેવું રાધા માધવનું ટાણું...