તમે સ્હેજ સ્મિત વેર્યું...

તમે સ્હેજ હાસ્ય વેર્યું, હું મને ભૂલી ગયો છું,
મને કોઈ તો ઉગારો, આ હું ક્યાં ખૂંપી ગયો છું.

મળી એક એ જગાને જરી ભીંજવી ગયો છું,
કોઈ પાંપણો ઢળી ત્યાં, હું ઝૂકી ઝૂકી ગયો છું.

મને જિંદગીએ થોડી, જીવવા જગા શું આપી,
પછી એ જ નામ પર હું, ખુશીથી જીવી ગયો છું.

ન તું લાકડી બન્યો કે, ન ખબર કદીય લીધી,
તે છતાંય તારે નામે, હું જીવન લખી ગયો છું.

મને એટલી ખુશી કે, ઊગે સૂર્ય તારે ગામે,
ભલે હું કિનારે પહોંચી, જરી આથમી ગયો છું.

પ્રિયે ! તેં કદીય જોયું, ભરી પ્રેમ આંખમાં ને,
પછી તૂર્ત હું કનડતી, વ્યથા કેવી પી ગયો છું.

પછી એક દી, તો લોભી એ ભ્રમરને કેદ થઈ ગઈ,
હવે એ વિચારે એવું કે હું ક્યાં ચૂકી ગયો છું.