ગઝલ - માણસ જેવો

આ માણસ જેવો લાગે છે,

તેથી આડો અવળો ચાલે છે.

ઢાળે ઢાળે જાય ઢળી ને,

સઢ જોઇને નાવ હાંકે છે.

વાતે વાતે ખાતો સોગંદ ને,

સત્યથી દૂર તે ભાગે છે.

કરવા ખુશ ઇશ્વરને તે,

માળાને કરમાં રાખે છે.

હાથ પગ છે આપ્યા તોયે,

સૌની પાસે એ માગે છે.

ચિંતા ગામ આખાની રાખે,

અડધી રાત સુધી જાગે છે.

છેતરે ખુદને ને બીજાને,

કેવો બેસુરો 'જશ' વાગે છે.