મેઘ તારો ચ્હેરો
મેઘ તારો ચ્હેરો
મેઘ તારો ચ્હેરો મને જીવન જેવો લાગે છે;
તારા દરેક મિજાજમાં કંઈક જિંદગી જેવું ભાસે છે!
ક્યારેક છાનોમાનો આનંદથી વરસતો હૈયાંઓને હરખાવે તું!
ક્યારેક રીસામણા લઈ બેઠે તો વિરહની વેદના આપે તું!
ક્યારેક માટીની ભીની ખુશ્બુ દ્રારા પહેલો પ્રેમ યાદ અપાવે તું!
ક્યારેક વીજળીના કડાકાઓથી અંતરને ધ્રુજાવે તું!
ક્યારેક મીઠી મધુર બૂંદો વાળો મમતાની લોરી સંભળાવે તું!
ક્યારેક ઘડઘડાટ વાદળોથી ક્રોધ કેવો વરસાવે તું!
ક્યારેક ઈશ્વરના આશીર્વાદ સમો હરિયાળી, ફળદ્રુપતા ઉપજાવે તું!
ક્યારેક જિદ્દી અભિશાપ જેવો વિનાશ ચારેકોર ફેલાવે તું!
ક્યારેક માસુમ નાવડીઓ થકી બાળપણને પંપાળે તું!
ક્યારેક પહેલું ચુંબન મહીં યૌવનને લલચાવે તું!
ક્યારેક મોરના ટહુકામાં ઉતરી પૃથ્વીને શણગારે તું!
ક્યારેક સુનામીની ઊંચી લહેરોમાં પૃથ્વીને ડૂબાડે તું!
ક્યારેક દુકાળ સમો શિક્ષક થઈ જળનું મહત્વ સમજાવે તું!
ક્યારેક પૂરની લપેટોમાં એનું રૌદ્ર સ્વરૂપ ઉભરાવે તું!
ભિન્ન દરેક સ્વભાવ તારા માનવતાના પ્રતિબિંબ પાડે છે;
મેઘ તારો ચ્હેરો મને જીવન જેવો લાગે છે,
તારા દરેક મિજાજમાં કંઈક જિંદગી જેવું ભાસે છે !