મારું ઘર

જયાં પહોંચો ને હૈયે થાય હાશ,

મળે પગ મૂકતા શાંતિનો શ્વાસ,

એ મારું મકાન નહીં, ઘર છે ખાસ...

થાકેલા ને દાદર ચઢવાના સાત,

મળે હેમાળે પહોંચ્યાનો અહેસાસ,

પહોંચતા જ પોતીકા માંડે વાત,

એ મારું મકાન નહીં, ઘર છે ખાસ...

લાગણીઓથી લીપેલ છે ભીંતો,

પ્રેમની સોડમથી મહેકે બધી ઈંટો,

છવાય સૂનકાર, જો ન હો કો' પાસ,

એ મારું મકાન નહીં, ઘર છે ખાસ...

દાદી કરે જાપ, ને દાદા ફિલ્મી ગીત ભણે,

થોડા ઠામ ખખડે, બે ભાઈ બથ ભીડે,

ને પપ્પાનાં પધારતા, બધા બને ચૂપચાપ,

એ મારું મકાન નહીં, ઘર છે ખાસ...

કોઈ ફરિયાદ કરે, કોઈ કજિયા કરે,

કોઈ ડરથી ગ્રસે ખૂણો વિના અવાજ,

વ્હાલ, રોષ, રુદન સમ ભાવનો ભંડાર,

એ મારું મકાન નહીં, ઘર છે ખાસ.