તોય તું ક્યાં સમજે છે!

મનની આંખોથી હું સર્જન કરું સપના બસ એવા જોવું,

સર્જેલા સપનાને શબ્દોની વાચા આપું અને કલમનો સહલો આપું,

તોય તું ક્યાં સમજે છે!

મારા હસતા ચહેરા અને ખીલખીલાટ હાસ્ય પાછળ,

ઉદાસીનતાની ઓરડીમાં પડેલા મારા હ્દયના ધબકાર કાંઈક કહે છે,

હોઠ ભલે હોય શરમથી ચૂપ પણ આંખોને તો ક્યાં કોઈની શેહ છે,

મનની આંખોથી જોઉં હું તારી સામે,

અરે! હા, બસ આ જ.... જે મારા હોઠો પર નથી આવી શકતું,

તું સમજી જઈશ જે મારા શબ્દો ન કહી શક્યાં,

જોયા કરું હું બસ એ જ આશથી, વિશ્વાસથી,

તોય તું ક્યાં સમજે છે!

શબ્દોની આ રમતમાં લાગણીઓ શબ્દ બનીએ તને કાંઈક કહેવા દોડે છે,

એ બધું જ ખુલ્લા મને ચીતરવા દોડે છે, મન ભરીને રડવા દોડે છે,

અનંતર્મનની આંખોમાં પડતા આંસુ આજે ગાલ પર પડે છે,

તોય તું ક્યાં સમજે છે!

શબ્દોથી મન ક્યાં ભરાય છે સાહેબ, તો એમાં મેં લાગણીઓ ભરી,

સોનામાં સુગંધ ભળી, સપનાની પ્યાલી પોણી ભરી,

તોય તું ક્યાં સમજે છે!