સમય

સમયની દુનિયામાં હું સમય શોધવા નીકળી...

પણ કેલેન્ડરના પાનાઓમાંથી ઋતુઓના પાના ખરતાં ચાલ્યાં...

એમ અવિરત ચાલતી જિંદગીમાંથી પણ સુખ દુઃખના પાના ખરતાં ચાલ્યાં...

અષાઢ શ્રાવણીયો વરસ્યોના

વરસ્યો ત્યાં ભાદરવાની એક રાત્રિના પહોરે એવી વરસાદની હેલી થઈ કે

મને એની યાદ વરસાદના દરેક પોરાંની જેમ વરસી અંદરથી,

દરેક સંવેદના એની સાથે એવી જોડાઈ ગઈ કે મારા બંને હોઠ

વચ્ચે એક એના નામનો શિશકારો નીકળી ગયો...