ના જ વરસ્યું

આજિવન આકંઠ તરસી ઝંખના જેની કરેલી,

સ્વાતિબિંદુ ના જ વરસ્યું;

પળ પ્રતીક્ષાની અઢેલી બાજીમાં મૂકી દીધેલી,

સ્વાતિબિંદુ ના જ વરસ્યું!

કારમા દુષ્કાળને જો પાર કરવા થોડી તો કોશિશ હતી,

આશા હતી યે,

તો તૃષાતુર ચાતકે તો ચાંચને ખુલ્લી મૂકેલી,

સ્વાતિબિંદુ ના જ વરસ્યું!

આંખમાં આંસુ નહોતાં કોઈની દીધી પ્રસાદી સાચવી'તી હોંશથી જે,

મીઠીમીઠી એમ યાદો રાત દિન મેં સાચવેલી,

સ્વાતિબિંદુ ના જ વરસ્યું!

એમને મળવાં જતાં'તાં સ્હેહઘેલાં સ્વપ્ન લઈને રોજ લઈ તાજાં ફૂલોને,

હાથથી છૂટી ગઈ રસવંતી થેલી મેં સિવેલી,

સ્વાતિબિંદું ના જ વરસ્યું!

સ્વપ્ન સાચેસાચ સાચાં ક્યાં પડ્યાં એકે અમારાં એકસાથે જે સેવેલાં,

ગણતાં ગણતાં કાંટાની ગતિશીલતા આંખો મીંચેલી, સ્વાતિબિંદુ ના જ વરસ્યું!