પાન છું
પાન છું
પાન છું હું પાનખરનું તું લીલીછમ ડાળ છે,
છું નદી સૂક્કી ને તું સાગરસમો વિશાળ છે.
તરફડુ હું બંધ ખૂણામાં, તું હસતો જાય છે,
અય, ખુદા હું માછલી ને આખી દુનિયા જાળ છે.
હાં, હજુ ક્યાં ઈશ્કના મેં પાર ઈમ્તેહાં કર્યા ?
તુજની બરબાદીતણું મારા જ શીરપર આળ છે.
શ્વાસ ઉદરમાં મેં લીધા હતા તું ક્યાં છે મા ?
તું નથી જગમાં છતાં બંધાઈ તુજથી નાળ છે.
છો રહે આંખો થકી ઓઝલ તું, ઓ મન મીતવા,
મેં બનાવી એક સપના-સ્નેહની આ પાળ છે.