અંતરની વ્યથા

અંતર મનમાં ખાલીપો ખખડે છે.

બે આરા વચ્ચે દરિયો સળગે છે.

છે વાદળ ગોરંભાયેલા તો પણ,

એ મૃગજળનાં વરસાદે પલળે છે.

નૈ આવે ભળવાં જે બૂમો પાડે,

કાને તો છાનાં પડઘા ધરબે છે.

સર્વેથી જે લોકો ઊંચા ઊઠે,

'ને પોતાની નજરે એ ગગડે છે.

રહેતાં ખારા દરિયા મધ્યે જેઓ

મીઠાં જળ માટે તેઓ તરસે છે.