અગ્નિ

હશે શું આ આગ! માં, કહીશ મને તું જરી,

વગોવાય એ કેમ જે આજે હૂંફ છે આપે.

મંદ સ્મિત રેલાવતી, બેઠી હાથ શેકતી,

હળવા કંઠે ચીરતી, તિક્ષ્ણ શબ્દો એ કહે,

ઝરે તણખા ચકમક પથ્થરમાંથી,

ને આગ સંબંધોને લાગે,

રાગ-દ્વેષની ચંપાતી દિવાસળી,

જીવતર આખું સળગાવે.

અજવાળાના છે પર્યાય સમી,

ધારે તેટલા બંધન એ બાધે

અણધારે જોને વિખૂટા એ કરતી,

કરતી વેર વિખેર જીવતરને,

વસી ચૂલે સૌ કોઈના પેટ ઠારતી,

ચિતાએ જીવતર હોમાવતી.