પહાડ

એક તો દૂર છે તું મારી નજરોથી અતિ દૂર પારાવાર,

એમાં યે પહાડ સમી વસમી વિરહની વેદના લગાતાર.

સહુ કેવી રીતે ના જાણું હું પ્રણયની રીત રહી દર્દનાક,

આંસુને બનાવ્યા સાથી અમે‌‌ સફર રહી બહુ ખતરનાક.