અણધાર્યો વરસાદ..!
અણધાર્યો વરસાદ..!
આમ તો જુઓ ! કેવો અંધાર્યો વરસાદ..!
પણ શા કામનો, એ અણધાર્યો વરસાદ..!
અષાઢી મેઘ ગાજતો ને શ્રાવણમાં એ મન મૂકી વરસતો,
સાંભળ્યું’તું કે ધરતીને મળવા કાજે એ પણ બહુ તરસતો.
પણ હવે તો એને ઇચ્છા થાય ત્યાં એ વરસે છે,
એના આવવાની રાહ જોતાં ઘણાં હજુ તરસે છે.
એને જ્યાં મન ફાવે, ત્યાં એ પડે,
બાકી બધાં જળ માટે ભલેને લડે!
ક્યાંક ફાટે વાદળ ને કરી નાખે પાણી-પાણી,
સજીવ ને નિર્જીવ સૌની એ કરી નાખે ઘાણી.
ખેતર વચાળે બેઠો ખેડુ આકાશ સામે જોવે છે,
પાડોશમાં વરસાદ જોઈ, નસીબને એ રોવે છે.
માન્યતાઓ હતી જે બધી, આજે એ ખોટી પડી,
આકાશમાં અચાનક જ, વાદળી જો આવી ચડી.