પિતા

ગગન આખું ઢંકાય એવડું વ્હાલ,

પિતા કુટુંબને રક્ષતી ઢાલ.

માર્ગ મહીં એમના, કંટકો હશે હાજર,

તો'યે એના હોઠ પર, સ્મિત એનું એ અપાર,

માતાના પ્રેમ તણાં પુષ્પોને ઉછેરવા,

એ વાગોવાયેલ કાંટાળી વાડ. ૦ પિતા કુટુંબ...

સૂર્ય સમ શક્તિનો, સંચાર જે પૂરતા,

મનમાં ને મનમાં, રહે સતત ઝૂરતા,

સળગી રહી જીવનભર, ઉજાસને ફેલાવતા,

એ પ્રકાશિત દીવાની વાટ. ૦ પિતા કુટુંબ...

કાલને જુએ સદા, આજને જતી કરી,

બાળ સામે હારે એમ, જાણી જોઇ ક્ષતિ કરી,

ફૂલો મુરજાયેલને પ્રેમ પાયી બેઠા કરે,

રાખે જે કાયમી સંભાળ. ૦ પિતા કુટુંબ...

એ અન્ન પણ ત્યાગી શકે, મન પણ ત્યાગી શકે,

ત્યાગવાનું કહો તો, જીવન પણ ત્યાગી શકે,

આખુંય આયખું સુખને ત્યાગી દઈ,

સુખના સરોવરની બને પાળ. ૦ પિતા કુટુંબ...