સાવ એક પળ
સાવ એક પળ
સાવ હારી થાકીનેય હજુ જીવવાનું બળ છે;
ધીરો લાગણીનો પ્રવાહ તોય અવિચળ છે!!
વરસે છે મૃગજળ, પ્યાસાની આંખોથી;
એને ખોબે જિલવાની આશ પ્રબળ છે!!
છલકે છે આશાઓ પાળ બધી તોડીને;
શ્વાસોનું જીવન તોય સાવ એક પળ છે!!
ભડકે બળેે છે ઉભું યાદોનું જંગલ લીલું;
સ્મરણમાં રહ્યું હવે સાવ સૂકું ખળ છે!!
સુગંધ વેરાય ભીની ગુલાબની હાથોથી આ;
ને લાલ ટશિયાનું ફૂટવુંય કેવું અકળ છે!!